رشته هایی که عمو پورنگ پنبه می کند

«عموپورنگ» مجری محبوب برنامه های کودک که تجربه های موفقی با برنامه های مختلف در سیمای     جمهوری اسلامی ایران داشته است اینک پس از غیبتی نه چندان طولانی دوباره با یار  همیشگی اش «امیرمحمد» با یک برنامه جدید با عنوان «هزار و شصت و شونزده » در صفحه تلویزیون ظاهر شده است. اگر بگوییم که عمو پورنگ یکی از محبوب ترین وپر طرفدار ترین ومعروفترین مجریان کودک در دهه های اخیر بوده است و تکیه کلام ها ، حرکات ،اشعارپخش شده در برنامه های او و . . . مورد استقبال و تقلید کودکان سرزمینمان بوده است سخنی به گزاف نگفته ایم وباز هم اگر بپذیریم که رسانه ها ومخصوصا تلویزیون در رشد فکری وذهنی، ترویج آداب ورسوم اسلامی و. . .و یا حتی بر عکس در عدم رشد فکر و ذهن، ترویج رسومات غلط یا به عبارت دیگر بد آموزی های مختلف در ابعاد وعرصه های گوناگون نقش بسیار مهمی را می تواند ایفا کند،باید اقرا کنیم که افراد معروف و محبوبی مانند عمو پورنگ ودست اند کاران صدا و سیما مسئولیت بسیار سنگینی را برعهده دارند و ترویج هر گونه بد آموزی و فرهنگ غلط در رسانه ای مثل تلویزیون با این ابعاد و گستردگی مخاطب می تواند آثار جبران ناپذیری بدنبال داشته باشد.

     همانطور که اشاره شد عنوان برنامه اخیر عموپورنگ «هزار و شصت و شونزده» می باشد که در شروع برنامه و طول اجرای برنامه شاید بیش از صد بار تکرار شده و همراه با شعر که در مغز نه  فقط بچه ها بلکه بزرگترها رسوخ میکند، خوانده می شود.

     اما سؤال اینجاست که خوب اشکال این کار کجاست؟ اگر معلم بوده باشید و یا خواسته باشید که یک مطلب اصولی یعنی مطلبی که از اصول و قواعد خاصی پیروی میکند و دارای مراحل  و ترتیب خاصی است که اگر ترتیب آن رعایت نشود، به نتیجه منجر نمی شود را به یک کودک مثلا کودک خودتان بفهمانید (می دانید که «فهمیدن »یک درجه بالاتر از « دانستن» است) ،باید کلی زحمت کشیده و مرارت های بسیار تحمل کنید. مثلا همین ارزش مکانی اعداد که در دوره ابتدایی توسط آموزگاران عزیز در درس ریاضی تدریس می شود و چند ماه طول می کشد که طی مراحلی طاقت فرسا با استفاده از جدول ارزش مکانی و کلی ابزار های دیگر معلم به دانش آموز یاد بدهد که ارزش مکانی یکان، دهگان، صدگان، هزار گان و . . . کجاست وچگونه استفاده می شود. بطور مثال ما نمی توانیم بعداز دهگان دوباره عددی با ارزش مکانی دهگان بیاوریم و باید حتما از نوع یکان باشد. به بیان ساده تر بعد از شصت حتما باید یک عدد یک رقمی بیاوریم نه « شونزده » که یک عدد دو رقمی است   ولی عمو پورنگ براحتی رشته های همه معلمان عزیز را که ماهها برای آموزش آن وقت و انرژی صرف شده است و آموزش و پروشی با این عریضی و طویلی که با کارهایی از جمله اجرای سیستم « شش، سه، سه » وبر گزاری دوره های ضمن خدمت و. . . قصد آموزش هر چه بهتر دانش آموزان را دارد، با یک شعر که شاید بیش از صد بار در برنامه اش خوانده می شود پنبه می کند. جالب اینجاست که روی این قسمت از شعر بقدر ی تاکید و تکرار می کند که خود ما بزگتر ها هم قبول می کنیم که می شود بعد از دهگان دوباره از دهگان استفاده کرد و این تاثیر رسانه است.برای آنهایی که هنوز این درس را نخوانده اند مشکل دو برابر است چون یک بار باید محتویات اشتباه قبلی از ذهن پاک شود آنگاه دوباره به آموزش آن اقدام گردد

   شاید در وهله اول این مسئله چندان مهم جلوه ننماید ولی زمانی که ذهن کودک ما دچار اختلال در یادگیری شد، عمق فاجعه بیشتر نمود پیدا می کند. برنامه های کودک باید حتما قبل از تولید و یا حداقل قبل از پخش زیر نظر کارشناسان مختلف روانشناسی، یادگیری، مذهبی و . . . قرار گرفته و آسیب شناسی شود که این در آینده کودکان عزیزمان بسیار مؤثر و غیر قابل انکار است نه اینکه یک مجری برنامه که معلوم نیست سطح سواد و معلوماتش در چه حدی است و بالاترین هنرش فقط بالا و پایین پریدن و شعر های بی مزه و بی معنی و مفهوم خواندن است با آینده کودکان این مملکت براحتی بازی کند و تازه محبوب هم باشد. لذا از کلیه کسانی که این مطلب را می خوانند و واقعا درد آموزش دارند و فکر آینده کودکان خود و دیگران هستند در خواست می شود اگر با این مطلب هم عقیده هستند در صورت صلاحدید به هر روشی از جمله زبانی یا ارسال ایمیل به دوستان و یا گذاشتن در وبلاگ خود و . . . آن را نشر دهند. با تشکر .